ارزیابی قابلیت ایمنی زایی dna واکسن بیان کننده ژن tes-70 لارو توکسوکارا کنیس در موش

thesis
abstract

توکسوکارا کنیس از جمله نماتودهای شایع روده باریک سگ سانان در سرتاسر جهان است. آلودگی توله سگ-ها به لاروهای مهاجر انگل باعث ایجاد التهاب و ادم بافت ریه شده و کرم بالغ در توله سگ های شدیداً آلوده، باعث توقف رشد، اسهال و استفراغ و گاهی انسداد روده می گردد. در انسان لارو مهاجر ممکن است در برخی موارد، بیماری حاد تحت عنوان سندرم مهاجرت احشایی و یا سندرم مهاجرت چشمی نیز ایجاد نماید. مشخص شده که آلودگی به لارو توکسوکارا کنیس منجر به القاء واکنش ایمنی گشته که در صورت آلودگی مجدد، از استقرار بخشی از لاروها جلوگیری می نماید. گلیکوپروتئین های دفعی-ترشحی لارو مرحله دو توکسوکارا کنیس می توانند پاسخ ایمنی در پستانداران ایجاد نمایند که اجزای آن لنفوسیت های کمکی نوع 2 ( تولید اینترلوکین های 4و5و10)، ائوزینوفیل ها و ige می باشند. در این حالت پاسخ ایمنی به صورت گرانولوماتوز ائوزینوفیلی و با ایجاد کیسه به دور لاروها، آنها را از بین می برد. از آنجا که توکسوکاریازیس امروزه بعنوان یک عفونت انسانی در سرتاسر جهان شناخته شده، توجه زیادی به تحقیقات در زمینه مکانیسم های دفاع ایمنی انسان بر علیه این بیماری شده است. واکسینه کردن انسان ها در مقیاس وسیع، به دلیل پایین بودن وقوع بیماری قابل اجرا نیست. بنابراین پیشگیری در انسان می بایست بر اساس جلوگیری از خورده شدن تخم های عفونی زا و همچنین لاروهای موجود در میزبان های انتقالی و یافتن راهی ارزان و ایمن برای واکسیناسیون سگ های ماده با هدف کشتن لاروهای خفته در بافت ها و جلوگیری از انتقال آنها به نتاج انجام گیرد. با توجه به اینکه داروهای ضد کرمی تنها بر کرم های بالغ موثر بوده و قادر به از بین بردن کامل لاروها نیستند، وجود یک واکسن ضد لارو می تواند خلأ موجود را در کنترل بیماری پر نماید. تلاش ها در جهت تولید ملکول های دفعی-ترشحی نوترکیبی که همه خصوصیات آنتی ژنی ملکول های جدا شده از محیط کشت را دارا بوده و بتواند از میزبان در برابر توکسوکارا کنیس محافظت کند، با عدم موفقیت روبرو شده اند. هدف از این تحقیق‏، بیان پروتئین مذکور در سیستم بیانی میزبان یوکاریوتی بود، تا بتوان ملکول tes-70 مشابه آنچه از محیط کشت کرم جدا می شود را تولید کرده و ایمنی زایی آن را بررسی نمود. در این مطالعه rna کامل لارو مرحله دو توکسوکارا کنیس استخراج شده و با انجام rt-pcr با استفاده از پرایمرهای طراحی شده، ژن tes-70 تکثیر گردید. قطعه مذکور وارد پلاسمید بیانی یوکاریوتی pcdna-3 شده و پلاسمید نوترکیب وارد سلول های mdck شدند. سپس بیان پروتئین با انجام آزمایش ifa مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه پلاسمید نوترکیب به موش تزریق گردید و اثر ایمنی زایی آن با گروه های شاهد مقایسه شد. میانگین تعداد لاروهای بدست آمده از گروه واکسینه شده با pcdna3-tes70 (میانگین 33/11 لارو) ، 32/45% گروه واکسینه شده با pcdna3 (میانگین 25 لارو) بود (sig=0.011). همچنین میانگین تعداد لاروهای بدست آمده از گروه واکسینه شده با pcdna3-tes70، (میانگین 33/11 لارو)، 43% گروه دریافت کننده آب مقطر(میانگین 33/26 لارو) محاسبه گردید (sig=0.008).به عبارت دیگر، واکسیناسیون با پلاسمید بیانی نوترکیب واجد قطعه tes-70، باعث کاهش 68/54 درصدی استقرار لارو نسبت به گروه شاهد دریافت کننده پلاسمید به تنهایی و 57 درصدی نسبت به گروه شاهد دریافت کننده آب مقطر می گردید.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c

سابقه و هدف: عوارض توکسوپلاسموز ضرورت یافتن واکسن مؤثری علیه این بیماری را مطرح می‌سازد. ایمن‌سازی با پلاسمید نوترکیب حاوی ژن‌های کد کننده پروتئین‌های محافظت کننده، راه‌کاری امید بخش برای ساخت واکسن به‌شمار می‌آید. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ایمنی‌زایی پلاسمید کد کننده آنتی‌ژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این تحقیق تجربی روی 3 گروه 10 تائی موش BALB/c که به‌طور ت...

full text

بررسی اثر اینترلوکین-۲۲ در افزایش ایمنی زایی dna واکسن کد کننده ژن tsa لیشمانیا ماژور در موش balb/c

سابقه و هدف: تحقیقات قبلی، پلاسمید حاوی ژن tsa (thiol-specific antioxidant) را به عنوان واکسن مفید در لیشمانیوز جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور پیشنهاد داده بود. به تازگی نقش اینترلوکین-22 (22il) در ترمیم بافت ثابت شده است. در این تحقیق اثر سیتوکین 22il به همراه پلاسمید کد کننده پروتئین tsa لیشمانیا ماژور در موش balb/c بررسی شد. مواد و روش ها: از پلاسمید نوترکیب 3pcdna حاوی ژن کد کننده پروتئین (pct...

full text

بررسی اثر اینترلوکین-22 در افزایش ایمنی‌زایی DNA واکسن کد کننده ژن TSA لیشمانیا ماژور در موش BALB/c

Background and purpose: Previous Research shows the use of plasmids containing genes TSA to be useful as vaccines for Leishmania major. Recently, the role of interleukin-22 (IL-22) in tissue repair has been demonstrated. In this research, the effect of IL-22 on encoding TSA gene of Leishmania major in BALB/c mice was assessed. Materials and methods: pcDNA3 plasmid containing the gene encoding ...

full text

ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن gra۵ توکسوپلاسما گوندی در موش balb/c

سابقه و هدف: عوارض توکسوپلاسموز ضرورت یافتن واکسن مؤثری علیه این بیماری را مطرح می سازد. ایمن سازی با پلاسمید نوترکیب حاوی ژن های کد کننده پروتئین های محافظت کننده، راه کاری امید بخش برای ساخت واکسن به شمار می آید. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن gra5 توکسوپلاسما گوندی در موش balb/c صورت گرفت. مواد و روش ها: این تحقیق تجربی روی 3 گروه 10 تائی موش balb/c که به طور ت...

full text

طراحی و ساخت پروتئین نوترکیب و dna واکسن fimh اشریشیاکلی یوروپاتوژن و ارزیابی ایمنی زایی آنها در موش آزمایشگاهی

عفونت دستگاه ادراری یکی از شایعترین عفونت¬ها در انسان محسوب می¬شود و سویه¬های اشریشیا کلی یوروپاتوژن شایعترین عامل آن هستند. این سویه¬ها در مثانه کلونیزه شده و باعث سیستیت می¬شوند اما می¬توانند به سمت کلیه¬ها حرکت کنند و عامل پیلونفریت شوند. از آنجائیکه پروتئین fimh در کلونیزاسیون سویه¬های upec و ایجاد عفونت نقش بسیار مهمی دارد تهیه واکسن حاوی این ادهسین¬ مورد توجه است. در تحقیق حاضر، ادهسین fi...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده دامپزشکی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023